Co to jest kalafonia: skład, właściwości, zastosowanie

Każdy, kto w czasach Związku Radzieckiego miał do czynienia z lutownicą, zna z pierwszej ręki kalafonię. Jednak dzisiaj, gdy topniki do lutowania są używane wszędzie, kalafonia do lutowania jest używana coraz mniej. Ale kalafonia jest używana nie tylko do lutowania. Pamiętajmy, czym w ogóle jest kalafonia, skąd pochodzi i gdzie jest używana.

Kalafonia lub żywica colophon ma swoją nazwę od starożytnego greckiego miasta Colophon, gdzie specjalna żywica sosnowa była bardzo ceniona przez muzyków w swoim czasie.

Sama kalafonia jest raczej delikatną amorficzną substancją o szklistej strukturze z charakterystycznym szklanym połyskiem. Kolor kalafonii może być od jasnożółtego do ciemnoczerwonego. Jako składnik występuje w żywicach iglastych i składa się głównie z kwasów karboksylowych z serii fenantrenowej i ich izomerów.

Surowcem do produkcji kalafonii była pierwotnie guma - żywiczna substancja wydzielana przez drzewa iglaste, gdy są one mechanicznie uszkodzone. Terpentyna i inne substancje lotne, z których 25% w surowej żywicy odparowano z gumy.

W produkcji przemysłowej kalafonia jest uzyskiwana jako ekstrakt z rozdrobnionego drewna iglastego przy użyciu rozpuszczalnika organicznego lub przez destylację surowego oleju talowego, który jest produktem odpadowym przemysłu celulozowo-papierniczego. Tak więc, w zależności od metody przygotowania, kalafonia jest sosna, wysoka itp.

Kalafonia jest nierozpuszczalna w wodzie, ale łatwo rozpuszczalna w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak alkohol etylowy, eter, aceton, chloroform i benzen. Temperatura topnienia kalafonii zależy od metody jej przygotowania i wynosi od 50 do 130 ° C. W skład kalafonii zawsze dominują kwasy karboksylowe (żywiczne), z których głównym jest kwas abietynowy, który jest również częścią bursztynu.

Kalafonia jako topnik lutu

Do dziś kalafonia jest szeroko stosowana jako topnik lutu (do usuwania cienkich warstw tlenków z powierzchni lutowanych metali) podczas lutowania topliwymi lutami i cynowania.

Dzięki zastosowaniu kalafonii podczas lutowania poprawia się zwilżalność elementów montowanych na płytce lutowniczej. Podczas lutowania części z miedzi, stopów miedzi, stali, cynku i innych metali nieżelaznych oprócz aluminium kalafonia cieszy się zasłużoną popularnością ze względu na swoją wydajność.

W stanie stopionym kalafonia łatwo rozpuszcza filmy tlenkowe: utlenione metale są zasadniczo częściowo zredukowane do metali, a częściowo przekształcone w niskotopliwe sole.

Jednocześnie kalafonia jest niestabilna na wilgoć. Pod wpływem wilgoci atmosferycznej hydrolizuje, wzmaga korozję związków, z którymi ma kontakt. Dlatego po lutowaniu kalafonię należy zmyć (na przykład alkoholem lub acetonem). Kalafonia jest stosowana jako dielektryk, chyba że w bardzo ciasnych urządzeniach.

Do lutowania najlepiej nadaje się słaby roztwór kalafonii w alkoholu izopropylowym lub etylowym z dodatkiem gliceryny. Takie rozwiązanie jest bardzo skuteczne, chociaż ma tylko lekko żółtawy kolor. Jeśli jest zbyt skoncentrowany, to znaczy, jeśli w roztworze jest zbyt dużo kalafonii, trudno będzie go zmyć z płyty, a końcówka lutownicy stanie się bardziej brudna.

Nawiasem mówiąc, do lutowania silnie zanieczyszczonych lub silnie utlenionych powierzchni topniki kalafonii, alkoholu, gliceryny są nieskuteczne. W takich przypadkach zaleca się stosowanie nieorganicznych, na przykład, topników kwasowych.Ponadto gliceryna, ze względu na jej higroskopijność, sprzyja korozji przewodów i przecieków elektrycznych na powierzchni dielektryka płyty, dlatego resztki topnika z gliceryną należy zawsze usuwać natychmiast po lutowaniu, a szczególnie ostrożnie.

Przechowywanie roztworów kalafonii wymaga specjalnego podejścia, aby zapobiec wytrącaniu się kryształów kwasów żywicznych. Aby to zrobić, konieczne jest, aby przefiltrowany roztwór nie był przechowywany w puszkach żelaza, ponieważ rdza na ich ściankach ma tendencję do tworzenia żywic żelaza z kwasami żywicznymi, które przyczyniają się do krystalizacji kwasów żywicznych. A w roztworach z benzyną lakową musisz dodać co najmniej 4% terpentyny.

Inne zastosowania kalafonii

Produkty do przetwarzania kalafonii są używane do klejenia kartonu i papieru, służy jako emulgator w produkcji sztucznej gumy i jest stosowany do produkcji tworzyw sztucznych, gum, mydła, linoleum, sztucznej skóry, lakierów, farb, elektrycznych izolacyjnych związków i mastyksu.

Wędki instrumentów muzycznych, czubek wskazówki bilardowej, a także buty baleriny są wcierane w kalafonię, aby zmniejszyć poślizg. W podnoszeniu ciężarów, wspinaczce górskiej, baseballu, podczas ćwiczeń na poziomym pasku, kalafonia pozwala wyraźnie uchwycić przyczepność bez poślizgnięcia, i nie będzie od tego żadnych modzeli. To zmiażdżona kalafonia używana do symulacji dymu w kinie.

W dawnych czasach, kiedy nie było skutecznych napinaczy, pasy transmisyjne różnych mechanizmów były wcierane w kalafonię. Nawet dzisiaj, kiedy uruchamiają mechanizmy o wysokiej bezwładności, od czasu do czasu sięgają po kalafonię.

Dodając proszek kalafonii do stałego lakieru na bazie żywicy, możesz zwiększyć jego płynność. Czysta kalafonia u podstawy lakieru sprawia, że ​​jest bardzo miękka i niestabilna, wybielająca się wilgocią i łatwa do mycia. Wysokiej jakości lakiery na bazie kalafonii otrzymuje się przez estryfikację (stopienie) 6% glicerolu z kalafonią.

Nawiasem mówiąc, jeden z estrów kalafonii jest zarejestrowany jako suplement diety E915 - żywica pentadynowa. Ale praktycznie jako dodatek do żywności E915 nie jest stosowany ani w Rosji, ani w krajach UE.

Comments

[#1 Gleba]

Kalafonia ułatwia równomierne powlekanie końca kabla cyną, czasami służy do ochrony świeżo wytrawionych ścieżek itp. Kalafonia nie pozwala na utlenianie cyny przez powietrze, a jednocześnie poprawia zwilżalność powierzchni. Bardzo przydatna substancja, stopniowo zastępowana przez topniki półpłynne. To prawda, że ​​dość łatwo można go zniszczyć, w zależności od rodzaju (tj. Z jakiego drzewa jest wykonany, standardem jest prawdopodobnie sosna).