Jama magnetyczna Nikołajewa

Wszyscy wiemy, że magnesy są przyciągane przez przeciwne bieguny i odpychane o tej samej nazwie. A jeśli na przykład weźmiesz dwa magnesy z zatrzasków mebli i po prostu położysz je na stole, aby ich wektory magnesujące były skierowane w różnych kierunkach (jeden magnes z biegunem północnym do góry, a drugi z biegunem południowym) i spróbujesz zbliżyć magnesy, łatwo jest znaleźć że zostaną przyciągnięci i nie ma w tym nic zaskakującego.

Teraz przejdźmy dalej. Weź kilka magnesów z zatrzasków mebli i ułóż je w stosy, które układamy w podobny sposób. Oczywiście obraz jest podobny. Teraz weź stos i pojedynczy magnes - pojedynczy magnes przyciąga się do stosu.

Ale co się stanie, jeśli stos nie będzie solidny, ale podzielony w środku przez uszczelkę, na przykład karton, o grubości pojedynczego magnesu? W takim przypadku dodatkowe bieguny zostaną uzyskane na środku stosu.

Wynikowa konfiguracja jest taka, że ​​pojedynczy magnes ma tendencję do ciągnięcia w kierunku krawędzi stosu, jak poprzednio, ale pojedynczy magnes ma tendencję do odpychania się od środka stosu, ponieważ mamy dodatkowe bieguny magnetyczne i znajdują się one naprzeciwko biegunów od krawędzi.

Tak więc, jeśli spróbujesz zbliżyć pojedynczy magnes bliżej środka stosu, w którym zainstalowana jest uszczelka, nastąpi odpychanie, ale jeśli zaczniesz odsuwać pojedynczy magnes od stosu, bieguny od krawędzi nie pozwolą mu odejść daleko.

Opisana konfiguracja ułatwia wykrycie miejsca, w którym magnesy w ogóle nie oddziałują, to znaczy studni potencjału magnetycznego. Nie jest to sprzeczne z twierdzeniem Earnshaw, ponieważ odległość między magnesami jest niewielka w porównaniu do ich wielkości i nie może być mowy o osłabieniu sił odwrotnie proporcjonalnych do kwadratu odległości.

 

Genialny fizyk z Tomska, Giennadij Wasiljewicz Nikołajew, zwracał szczególną uwagę na to zjawisko w swoich eksperymentach i badaniach teoretycznych. Twierdził również, że z punktu widzenia zwykłej elektrodynamiki jest to niewytłumaczalne.

Giennadij Wasiliewicz powiedział, że pole magnetyczne badane w szkole, pokrywające prąd przewodnikiem, jest tylko jedną stroną tego zjawiska. Występuje drugie pole magnetyczne, jest słabsze i jest kierowane wzdłuż przewodnika z prądem.

Obecność podłużnego pola magnetycznego została również ustalona przez Ampere'a, a współczesna elektrodynamika w ogóle go nie bierze pod uwagę i wydaje się, że jest on próżny. Jest to drugie pole magnetyczne, które powoduje wiele zjawisk, w tym opisane powyżej.

Sprzęganie bez dotykania części, wykorzystując efekt potencjalnej studni magnetycznej G.V. Nikolaev. Składa się z 6 magnesów połączonych w określony sposób:

Techniczne zastosowanie potencjalnej studni magnetycznej zostało już znalezione. Przynajmniej - prosta zabawka, lokomotywa parowa ciągnąca trzy wagony, połączone szczeliną powietrzną. Jeśli samochody są bardzo blisko i puszczają, rozproszą się, jeśli rozciągniesz pociąg i puścisz, znów się zbiegną, a przerwa pozostanie.

Nikołajew stworzył w swoim laboratorium nawet wirnik demonstracyjny z zawieszeniem magnetycznym, którego wał przechodzi przez łożyska, ale ich nie dotyczy. Siła tarcia jest zmniejszona tysiąc razy w porównaniu z konwencjonalnymi łożyskami. Jeśli konstrukcja zostanie umieszczona w próżni, tarcie nie będzie w ogóle, a obrót będzie trwał przez lata. Perspektywy technologii są nieograniczone.