Montaż instalacji elektrycznej w drewnianym domu

Specyfika instalacji przewodów elektrycznych w drewnianym domu polega na tym, że drewno jest materiałem palnym. Dlatego wszelkie usterki związane z zwarciem, przeciążeniem linii kablowych i ich przegrzaniem mogą prowadzić do pożaru i pożaru.

Dlatego funkcje instalacji przewodów elektrycznych w drewnianym domu są następujące: ukryte okablowanie - w metalowych rurach lub zgodnie z konturem tynku. Okablowanie otwarte - wyłącznie w rurze falistej, w pudełkach lub na rolkach.

Ponadto instalacja przełączników i gniazd na drewnianych ścianach jest możliwa tylko przy użyciu okładzin izolacyjnych wykonanych z materiału, który nie rozprzestrzenia spalania. Często takie podszewki pochodzą z produktami elektrycznymi.

Oczywiście w drewnianym domu szczególne znaczenie ma starannie dobrane uziemienie ochronne, starannie dobrane ustawienie zabezpieczenia nadprądowego (maszyny automatyczne) i niezawodne styki elektryczne w rozdzielnicach i skrzynkach przyłączeniowych. Przeczytaj o tym typie bezpiecznego okablowania tutaj: Okablowanie w drewnianym domu

Kroki instalacji okablowania elektrycznego w drewnianym domu są następujące:

1. Przygotowanie toru wewnętrznego.

W przypadku otwartego okablowania będzie to instalacja kanałów kablowych, klipsów do mocowania rury falistej lub rolek. W przypadku ukrytego okablowania w metalowych rurach będzie to instalacja specjalnych zacisków i mocowanie samych rur, a w przypadku okablowania zgodnie z planem tynkowania ten sam plan zostanie wykonany. Jako łączniki stosuje się zwykłe wkręty do drewna z dużymi rzeźbami lub zwykłe cienkie gwoździe.

Montaż trasy należy wykonać zgodnie ze wstępnym oznaczeniem graficznym lub wzdłuż sznurka sznurka lub żyłki. Odcinki trasy muszą być ściśle pionowe lub poziome, a przejścia są wykonywane tylko pod kątem prostym. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku ukrytego okablowania, dla którego wskazane jest wcześniejsze opracowanie szczegółowego planu przejścia tras kablowych.

2. Wejście.

Wprowadzenie kabla w zdecydowanej większości przypadków odbywa się przez odgałęzienie linii elektroenergetycznej. Używane do tego Drut SIP i powiązane wyposażenie. Ponieważ samonośny izolowany drut nie jest bardzo wygodny do cięcia i łączenia wewnątrz ekranu ze względu na jego wysoką sztywność, drut ten często nie jest wciągany do domu przez zainstalowanie skrzynki z dwubiegunowym wyłącznikiem na zewnątrz ściany, aby chronić kabel w przejściu ściany. SIP jest podłączony do górnych zacisków skrzynki zewnętrznej i, na przykład, zwykły VVG-ng opuszcza dolne zaciski przez penetrację ściany. W takim przypadku penetracja ściany odbywa się zgodnie z zasadami opisanymi poniżej.

3. Układanie linii kablowych w drewnianym domu.

Zarówno w przypadku ukrytego, jak i otwartego okablowania odpowiednie są kable marek VVG-ng (najlepiej o indeksie ls) lub NYM. Jeśli mamy do czynienia z pudełkami, to z góry mierzymy odcinki linii kablowych, pakujemy je w odpowiednią część pudełka i zamykamy pokrywkę. Nie należy zapominać, że procent wypełnienia przestrzeni pudełka, choć nie ściśle, ale jest znormalizowany na około 50%.

Aby upewnić się, że nie na próżno, spróbuj eksperymentalnie zamknąć pokrywę pudełka, która jest zatkana do gałek ocznych, szczególnie jeśli występują przejścia kątowe. To zadanie jest praktycznie niemożliwe. Ale w każdym przypadku, a zwłaszcza przy układaniu dużej liczby kabli, pudełka, które są dostępne, na przykład w ofercie Legrand i które pozwalają na układanie kabli na przemian, bez mocowania pokrywy, będą bardzo wygodne.

Jeśli wykonujemy ukryte okablowanie w rurach, to po zainstalowaniu odcinków rur w zaciskach przeprowadzamy rozciąganie mierzonych kabli. W razie potrzeby użyj przeciągacza wykonanego z drutu stalowego.Przeciągając kabel przez sekcję, zainstaluj tuleję i powtórz operację z inną sekcją. Dlatego powtarzamy operację, aż cała linia zostanie zamontowana.

Rolki do montaż otwartego okablowania rzadko używane dzisiaj. Są niewygodne w użyciu do instalacji linek i grubych kabli. A gdy używasz drutów jednożyłowych, takich jak RKGM lub specjalistycznych skręcony drut do przewodzeniaNie można pięknie ułożyć kilku kabli na jednej linii. Dlatego okablowanie na kółkach jest w większości przypadków tylko „chipem”, który dodaje stylu.

Jeśli jednak w obszarze znajduje się tylko jedna linia cienkiego drutu, instalacja będzie niezwykle prosta. W pętlę skręconego drutu wprowadza się rolkę, która utrzymuje linię kablową, zachowując standardową odległość od ściany palnej.

Podczas instalowania na szkicu gipsu najłatwiej jest użyć specjalnych plastikowych wsporników z dołączonymi gwoździami.

Jeśli otwarte okablowanie jest zamontowane rury faliste, następnie z reguły kabel jest wciągany do rury przed rozpoczęciem instalacji i jest przycinany na miejsce już wraz z fałdowaniem. We wszystkich przypadkach nie zapominaj, że każda linia kabla powinna być oznaczona: następnie instalator powinien być w stanie dowiedzieć się, skąd i dokąd prowadzi każdy kabel.

4. Penetracje ścian.

Penetracje ścian i ich wykonanie są znormalizowane z następujących powodów: przestrzeń penetracji jest ograniczona, radiator w niej jest trudny. Dlatego podczas przeciążenia lub zwarcia istnieje oczywiste ryzyko, że w obrębie penetracji ściany wystąpi niedopuszczalne przegrzanie. A w przypadku drewnianych ścian taka sytuacja jest pełna ognia i ognia. Dlatego podczas instalacji należy zapewnić odporność ogniową każdej penetracji ściany, a ponadto wykluczyć możliwość rozprzestrzeniania się ognia przez te penetracje w przypadku wystąpienia pożaru.

Z drugiej strony w budownictwie od dawna znane jest takie kurczenie się ścian i konstrukcji budowlanych. Skurcz to deformacja spowodowana czasem pracy i innymi czynnikami trudnymi do zarejestrowania. Jednak odkształcenia te mogą teoretycznie spowodować uszkodzenie kabla w przejściu ściany. Dlatego penetracja kabla ściennego wymaga również mechanicznej ochrony przed uszkodzeniem.

W sumie penetracja kabla ściennego w drewnianym domu odbywa się w następującej kolejności: wiercony jest otwór przelotowy, wewnątrz którego zainstalowana jest stalowa rura o długości ścianki. Kable są przeciągane przez rurkę, a następnie pozostała wewnętrzna przestrzeń rurki jest wypełniana materiałem ogniotrwałym - włóknem azbestowym, specjalną pianką ogniotrwałą lub po prostu zaprawą cementową.

Sama rurka, jeśli podchodzimy do tego problemu bardzo ściśle, musi być uziemiona (jednak często nie jest to przestrzegane - trudno jest uziemić każdą rurkę w każdej penetracji, a niebezpieczeństwo stwarzane przez nieuziemioną rurkę jest minimalne).

5. Montaż puszek przyłączeniowych, puszek gniazdowych i rozdzielnic.

Jeśli wykonujemy ukryte okablowanie za pomocą metalowych rur, to przed zszyciem ścian i rur należy zachować ostrożność, aby wyjąć wszystkie niezbędne kable. W miejscu, w którym wyprowadzają się kable, należy przygotować otwory do zainstalowania puszek gniazd i puszek rozgałęźnych. Tam, gdzie zostanie zainstalowana rozdzielnica, wymagane będą również otwory. Ponadto, jeśli rachunek jest rachunkiem, wówczas otwory będą miały dowolny kształt, a ich krawędzie będą musiały być ukryte pod warstwą materiału ochronnego, aby nie uszkodzić izolacji kabli.

A jeśli osłona jest wbudowana, wówczas otwór w obudowie powinien mieć ściśle określone rozmiary i kształty, umożliwiając montaż korpusu osłony, pod warunkiem, że ramię osłony całkowicie zakrywa krawędź otworu pod spodem.

Aby zrobić dziury w gniazdach i gałęziach, należy użyć pił tarczowych (koron) na drzewie. Najważniejsze jest, aby działać bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić kabli.

Po całkowitym zakończeniu poszycia ściany i przygotowaniu niezbędnych otworów, skrzynki, skrzynki gniazd i on sam są instalowane bezpośrednio centrala wejściowa.

Jeśli ukryte okablowanie jest wykonywane zgodnie z obrysem tynku, lepiej jest preferować gniazda, przełączniki, skrzynki i tablice rozdzielcze wykonanych nad głową. Otwory do montażu ukrytych elementów w solidnej drewnianej ścianie są nie tylko trudne, ale również niebezpieczne w przyszłości z punktu widzenia strażaków i budowniczych.

Dlatego kable w miejscach przyszłej instalacji elementów są po prostu wyciągane. Zainstalowano obudowę tablicy rozdzielczej, zainstalowano podkładki izolacyjne do gniazd i przełączników (jeśli takie istnieją, ponieważ jeśli jest szkic gipsowy, taka podszewka nie jest konieczna). Są umieszczone skrzynki przyłączeniowe, kable, w których można natychmiast podłączyć i zamknąć samo pudełko. Wszystkie pozostałe prace są wykonywane po dekoracji wnętrz.

Jako część okablowania na kółkach, w kanałach kablowych i w rurze falistej stosowane są tylko produkty elektryczne o konstrukcji napowietrznej. Po prostu potrzebne są tutaj podkładki izolacyjne do gniazd i przełączników.

Zastosowanie elementów takich jak pofałdowanie, rolki lub kanał kablowy sugeruje, że wykończenie drewnianych ścian nie zostanie wykonane, co oznacza, że ​​nie ma na co czekać: przełączniki, gniazda, lampy, skrzynki przyłączeniowe, panel wejściowy są instalowane za jednym razem. Połączenia i wyłączenia są nawiązywane niemal natychmiast - instalacja okablowania elektrycznego zajmuje krótszy okres czasu, chociaż otwarte okablowanie nie jest wcale gorsze od okablowania ukrytego pod względem pracochłonności.

W przypadku ukrytego okablowania wszystkie wymienione prace można wyróżnić na osobnym etapie, do którego przechodzą po zakończeniu dekoracji wnętrz.

6. Instalacja gniazd, przełączników, lamp; wdrożenie wyjątków.

Na tym etapie nie ma żadnych szczególnych sztuczek. Oto czysty pokój z wykończonym wykończeniem. Konieczne jest staranne podłączenie i instalacja urządzeń, podłączenie urządzeń i wyłączenie osłony wejściowej. Wszystko to musi być wykonane ściśle według żyły kabli oznaczone koloramiprzede wszystkim dlatego, że łatwiej będzie to utrzymać i naprawić.

Wszystkie te prace najlepiej wykonać po zakończeniu, ponieważ podczas prac wykończeniowych dla gniazd, lamp, przełączników i paneli istnieje możliwość uszkodzenia i uszkodzenia.

7. Instalowanie urządzenia uziemiającego.

Szyny PE i N w osłonie wejściowej muszą być połączone zworką, a szyna PE służy jako główna szyna uziemiająca (GHS). Oznacza to, że musi się połączyć urządzenie uziemiające (Pamięć).

To urządzenie znajduje się w ziemi w pobliżu ściany domu. Fizycznie zazwyczaj składa się z trzech lub więcej prętów stalowych o średnicy 16 mm i długości 3 m, połączonych ze sobą za pomocą spawanej taśmy 4 na 40 mm. Ładowarka jest całkowicie umieszczona w ziemi, pręty są ustawione pionowo, a do połączenia z deską podłogową ten sam pasek o wymiarach 4 na 40 mm jest wyświetlany na ścianie domu. Malowanie tej części pamięci, która znajduje się w ziemi, jest zabronione.

Do połączenia ładowarki i GZSh należy zastosować przewód jednożyłowy o przekroju nie mniejszym niż przekrój kabla wejściowego i należy go podłączyć do szyny ładowarki za pomocą końcówki kablowej i połączenia śrubowego.

Po zakończeniu prac instalacyjnych należy zmierzyć oporność elektryczną ładowarki i wynosić nie więcej niż 8 omów dla sieci jednofazowej 220 woltów (4 omy dla sieci trójfazowej 380 woltów).

Alexander Molokov

Comments

[#1 Alexander]

„Rezystancja elektryczna ładowarki nie może przekraczać 8 omów w przypadku sieci jednofazowej 220 woltów (4 omy w przypadku sieci trójfazowej 380 woltów).”

W którym momencie w tajnym dokumencie wskazane są te liczby?
Oznacza to 4 omy do ponownego uziemienia uziemionego przewodu zerowego.

[#2]

W ust. 1) PZŚ1.7.101. Rezystancja urządzenia uziemiającego, do którego podłączone są neutralne generatora lub transformatora, lub wnioski z jednofazowego źródła prądu, o każdej porze roku, nie powinny przekraczać odpowiednio 2, 4 i 8 omów, przy liniowych napięciach 660, 380 i 220 V trójfazowego źródła prądu lub 380, 220 i 127 W jednofazowym źródle prądu. Rezystancja ta powinna być zapewniona z uwzględnieniem zastosowania uziemienia naturalnego, a także uziemienia ponownego uziemienia PEN- lub RE-VL przewodnik o napięciu do 1 kV z liczbą linii wychodzących co najmniej dwóch. Rezystancja elektrody uziemiającej, znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie neutralnego generatora lub transformatora lub wyjścia jednofazowego źródła prądu, nie powinna przekraczać odpowiednio 15, 30 i 60 omów przy napięciu liniowym 660, 380 i 220 V źródła prądu trójfazowego lub 380, 220 i 127 V źródła jednofazowego obecny.

Z rezystywnością uziemieniar > 100 omówm dozwolone jest podwyższenie tych standardów o 0,01r razy, ale nie więcej niż dziesięciokrotnie.

Ponieważ podane liczby odnoszą się do generatorów i transformatorów w podstacji, na razie trzymamy je w głowie. Nie możemy polegać na 15, 30 i 60, ponieważ jest to bardzo szczególny przypadek.
W ogólnym przypadku dokładne parametry nie są zdefiniowane i niepewne. Dlatego:
 1.7.61. Podczas korzystania z systemu TNzalecane ponownie uziemić przewody PE i PEN na wejściu do instalacji elektrycznych budynków, a także w innych dostępnych miejscach. W celu ponownego uziemienia należy najpierw zastosować naturalne przewody uziemiające.Rezystancja przewodu uziemiającego powtarzanego uziemienia nie jest znormalizowana. ..

Uziemienie instalacji elektrycznych do 1 kV, zasilanych liniami napowietrznymi, musi być przeprowadzone zgodnie z 1.7.102-1.7.103
Paragrafy 1.7.102–1.7.103 mówią o rezystancji wszystkich powtarzających się urządzeń uziemiających na linii napowietrznej, która nie powinna przekraczać 10 i 20 omów dla sieci odpowiednio 380 i 220 woltów.
W rezultacie: nie ma jasnej normy, niestety. W przypadku 380 woltów rezystancja ładowarki powinna wynosić od 4 do 30 omów, w zależności od rezystancji gleby, odległości do podstacji, obecności i stanu innych powtarzających się ładowarek na linii. Dlatego, aby jednoznacznie usunąć pytanie, przyjmujemy maksymalny opór 4 Ohm i w każdych, nawet najbardziej niesprzyjających warunkach, wchodzimy do „wtyczki”.